Meld u aan voor dagelijkse nieuwsupdates van CleanTechnica via e-mail. Of volg ons op Google Nieuws!

Voorstanders van de volksgezondheid zijn optimistisch dat een overwinning van Kamala Harris en Tim Walz bij de Amerikaanse presidentsverkiezingen in november zal leiden tot verdere regulering van giftige “forever chemicals”, zo genoemd omdat het tientallen of zelfs eeuwen kan duren voordat ze worden afgebroken nadat ze in het milieu terechtkomen. Ze worden vaak PFAS genoemd en zijn een klasse van ongeveer 15.000 chemicaliën die doorgaans worden gebruikt om producten te maken die bestand zijn tegen water, vlekken en hitte. Ze worden forever chemicals genoemd omdat ze niet op natuurlijke wijze afbreken en zich kunnen ophopen in mensen en het milieu. De chemicaliën worden in verband gebracht met kanker, nierziekten, leverproblemen, immuunstoornissen, geboorteafwijkingen en andere ernstige gezondheidsproblemen. In april stelde de EPA nieuwe limieten in voor 6 forever chemicals die in veel openbare drinkwatervoorzieningen worden aangetroffen.

Vorig jaar ondertekende Tim Walz als gouverneur van Minnesota een gedurfde wetgeving die het gebruik van giftige PFAS in een reeks gangbare consumptiegoederen, van menstruatieproducten tot voedselverpakkingen, verbiedt. Deze maatregel wordt door voorstanders van de volksgezondheid beschouwd als een van de ‘strengste verboden ter wereld’. Volgens De bewakerWalz werkte nauw samen met slachtoffers van PFAS-vervuiling toen de wetgeving door de wetgevende macht van Minnesota werd doorgevoerd. Sarah Doll, directeur van Safer States, dat pleit voor strengere regelgeving voor giftige chemicaliën op staatsniveau, zei: “Hij heeft ervaring met de families … en alleen al door dat te hebben, kan hij een dieper begrip krijgen van de complexiteit en de uitdagingen waarmee we worden geconfronteerd.”

Hoewel er voortdurend chemicaliën worden toegevoegd aan duizenden consumentenproducten, heeft de federale overheid weinig gedaan om te reguleren hoe ze worden gebruikt. In plaats daarvan zijn staten de afgelopen jaren begonnen met het invoeren van hun eigen verboden op PFAS in consumentengoederen. De wet van Minnesota uit 2023 verbiedt de chemicaliën in 13 productcategorieën, waaronder kleding, kinderartikelen en kookgerei. Walz kreeg lof als nationaal leider op dit gebied, deels omdat hij de wet ondertekende ondanks hevige tegenstand van 3M, een van ‘s werelds grootste bedrijven en een belangrijke producent van PFAS-chemicaliën. Het feit dat het hoofdkantoor in Minnesota is gevestigd, maakte de actie van de wetgevende macht en gouverneur van die staat des te opmerkelijker.

Er zijn zorgen dat de wet in Minnesota niet breed genoeg is om gevaarlijke nieuwe PFAS te omvatten, maar Doll zei dat er altijd enige onzekerheid was bij de implementatie van wetten over giftige chemicaliën. “Ik heb hier niets gehoord, gezien of gelezen dat een dolkstoot is die het potentieel van deze wet om een ​​effectieve, sterke wet te zijn, zal ondermijnen”, zei Doll. Ze voegde eraan toe dat Walz ook wetgeving heeft ondertekend die het gebruik van andere giftige chemicaliën, zoals vlamvertragers, beperkt.

Harris heeft ondertussen veel lof gekregen van milieuorganisaties voor haar aanpak van de grote olie-industrie. Als procureur-generaal van Californië heeft ze strafrechtelijke aanklachten ingediend tegen enkele vervuilers van die industrie en een voorstel van de regering-Obama om fracking voor de kust van Californië toe te staan, verworpen. Het Center for Environmental Health in Oakland, Californië, prees haar voor haar hulp bij het leiden van de oppositie in 2013 tegen een herziening van de federale Toxic Substances Control Act die door de chemische industrie werd gepusht. Deze werd uiteindelijk verworpen en een sterkere versie werd herschreven en enkele jaren later aangenomen.

Tijdens haar ambtstermijn als districtsadvocaat van San Francisco richtte ze een van de eerste milieurechtvaardigheidseenheden in het land op. Harris maakte ook deel uit van de PFAS Road Map van de regering-Biden uit 2021, een uniek uitgebreid plan om vervuiling in te dammen, wat leidde tot de vaststelling van strikte nieuwe limieten voor de chemicaliën in drinkwater die eerder dit jaar werden geïmplementeerd. Het agentschap begint ook luchtvervuiling, voedselverontreiniging en efficiëntere benaderingen voor het reguleren van de duizenden PFAS-verbindingen op de markt te overwegen.

Een tweede Trump-presidentschap zou waarschijnlijk het einde betekenen van die inspanningen en alle nieuwe regelgevingen die in de maak zijn. Een Harris-Walz-regering zou waarschijnlijk het beleid van de Biden-regering voortzetten, vertelden verschillende voormalige EPA-functionarissen De bewaker. “Een nieuwe regering zal altijd het beleid van de vorige regering herzien”, zei Walter Mugdan, een voormalig EPA-plaatsvervangend regionaal bestuurder. “Biden en Harris lijken mij redelijk op één lijn te zitten wat betreft milieukwesties, dus ik zou alleen kleine algehele veranderingen verwachten in plaats van een algehele verandering in nadruk of richting.”

Industrie schakelt over naar aanpak ‘aanval op de wetenschap’

In juni spanden de chemische industrie, de drinkwaterindustrie en de National Association of Manufacturers een rechtszaak aan bij het Amerikaanse Hof van Beroep om het DC-circuit te dwingen de nieuwe EPA-regels te blokkeren die zijn ontworpen om chemicaliën in drinkwater voor altijd te beperken. Ze beweren dat de wetenschappers van de EPA een stelletje anti-industrie-handlangers zijn die er alles aan doen om met rommelwetenschap te komen om een ​​of ander amorf socialistisch complot te bevredigen dat is bedacht door George Soros en een kliek kinderloze kattenvrouwtjes. Met andere woorden, het is dezelfde versleten strategie van FUD die is ontwikkeld door de tabaksindustrie om zichzelf te verdedigen tegen walgelijke aanvallen van weldoeners en bemoeials die wilden voorkomen dat mensen konden genieten van de gezondheidsvoordelen van het inademen van tabaksrook in hun longen. Diezelfde strategie is ook gebruikt om klimaatwetenschap en elektrische auto’s zwart te maken. Alles wat de winst bedreigt, moet koste wat kost worden bestreden. Het lijkt erop dat de chemische industrie zich terdege bewust is van het gevaar van het gebruik van haar producten.

“De chemische industrie en waterbedrijven verklaren zich publiekelijk voor veilig drinkwater, maar nu draaien ze zich om en beweren ze voor de rechter dat er geen wet, geen wetenschap en geen behoefte is aan regels die drinkwater beschermen tegen giftige PFAS-vervuiling. Ze hebben lang gebagatelliseerd hoe gevaarlijk deze eeuwige chemicaliën zijn. Het is schandalig”, aldus Erik Olson, senior strategisch directeur voor gezondheid bij de Natural Resources Defense Council. “Dupliciete en zelfzuchtige argumenten van de chemische industrie en waterbedrijven mogen niet langer bepalen of miljoenen gezinnen het water uit hun keukenkraan kunnen vertrouwen. Mensen hebben deze EPA-normen nodig om hun drinkwater en de gezondheid van hun gezinnen te beschermen.”

“De wetenschap is duidelijk. Deze PFAS zijn goed onderzocht en in verband gebracht met meerdere ernstige gezondheidsschade. Waterbedrijven en de chemische industrie zaaien twijfel, ondanks het overweldigende bewijs dat chemicaliën altijd een bedreiging vormen voor de menselijke gezondheid”, aldus Dr. Anna Reade, directeur van PFAS Advocacy bij NRDC.

De bewaker zegt dat het documenten heeft bekeken waaruit blijkt dat de chemische en waterindustrie wetenschappers inhuren die meer om geld dan om de waarheid geven om hun uitdaging aan de EPA-regel over forever chemicals te ondersteunen. In het bijzonder, zegt het dat een maand nadat de rechtszaak was aangespannen, Michael Dourson, een toxicoloog die wat financiering ontvangt van chemische fabrikanten, een e-mail stuurde naar wetenschappers, consultants en advocaten met een gedetailleerd plan om zogenaamde peer reviewed science te ontwikkelen en te publiceren voor chemische bedrijven om te gebruiken als bewijs tegen PFAS-limieten.

Huidige en voormalige medewerkers van de Environmental Protection Agency die de documenten hebben beoordeeld, beweren dat wetenschappers zoals Dourson een ethisch twijfelachtig plan ontwerpen dat is ontworpen om onzekerheid te genereren over de “robuuste” wetenschap die ten grondslag ligt aan de PFAS-limieten. Die plannen zijn “geen geldige benadering van de wetenschap”, zei Maria Doa, een voormalige EPA-risicobeoordelingsmanager die nu bij het Environmental Defense Fund werkt. In plaats daarvan zei ze dat ze een juridische strategie waren uit het handboek van de industrie om regelgeving ongedaan te maken. “Ze proberen de wetenschap van de EPA te ondermijnen, het te laten klinken alsof er onzekerheid is waar dat niet zo is en het te laten klinken alsof er onenigheid is binnen de wetenschappelijke gemeenschap waar dat niet zo is”, voegde Doa toe. De EPA verzamelde honderden dier- en epidemiologische studies voordat ze in april haar nieuwe regels uitvaardigde.

Een uitspraak tegen de limieten zou regelgevende maatregelen tegen andere giftige chemicaliën dan PFAS in water ontmoedigen, zei Betsy Southerland, een gepensioneerde manager van de EPA-waterdivisie. “Dit is cruciaal. Als een rechtbank dit verwerpt … dan zal de EPA zeggen dat de lat te hoog ligt om ooit te reguleren met behulp van de Safe Drinking Water Act.”

Dourson zei dat beschuldigingen van vooringenomenheid “oneerlijk” waren. Hij werkte ooit voor de EPA, maar verliet het agentschap om op te zetten wat zijn critici omschrijven als een “one stop shop” voor industrievriendelijk onderzoek — Toxicology Excellence for Risk Assessment. Hij beweerde dat TERA “zeer zeker een onafhankelijke, neutrale wetenschappelijke NGO” was. In 2017 nomineerde Trump Dourson om toezicht te houden op de chemische veiligheidsafdeling van de EPA, maar hij werd gedwongen zijn naam in te trekken nadat hij niet genoeg steun van de GOP kreeg, deels omdat zijn critici in de Senaat beweerden dat hij een “Science for Sale”-operatie leidde waarmee de American Chemistry Council artikelen kon bewerken.

In de e-mail van Dourson van juli wordt de juridische uitdaging van de nieuwe regelgeving genoemd, en vervolgens wordt eraan toegevoegd dat er ‘een aantal benaderingen kunnen worden gebruikt om de nieuwe regelgeving te ondersteunen’. [it]maar bijna allemaal vereisen peer-reviewed en gepubliceerde papers voordat ze serieus in overweging worden genomen.” Dus zijn groep zou wetenschappelijke papers creëren die deels zouden worden ontwikkeld op basis van presentaties die onderzoekers, advocaten, consultants en voormalige Trump EPA-functionarissen gaven op een conferentie in oktober 2023 die werd georganiseerd door TERA, waar ze de aanval aanscherpten. Dourson schreef dat de papers “zullen worden gepubliceerd als het eerste nummer van [a] nieuw tijdschrift” dat wordt opgericht om als eerste “ondersteuning” te bieden voor de juridische uitdaging, stelt Dourson in de e-mail, waarin om donaties wordt gevraagd om de operatie te financieren. “Kunnen we erop rekenen dat uw groep een belastingaftrekbare donatie doet om ons team ertoe te bewegen een reeks artikelen te publiceren voor het einde van 2024?” vraagt ​​hij.

“In de 22 jaar dat ik in drie regelgevende programma’s heb doorgebracht, heb ik de spellen leren begrijpen [the industry] toneelstukken, maar deze verbaasde me omdat het ongebruikelijk is om zo bot te zijn,” vertelde Penny Fenner-Crisp, een voormalig manager van de waterafdeling van de EPA die met Dourson werkte, aan De bewaker. Dit is typerend voor het triomfantelijke draaiboek, zoals belichaamd door het Project 2025-draaiboek. Spuw een fontein van leugens keer op keer uit totdat de oppositie instort.

De afhaalmaaltijd

Forever-chemicaliën worden aangetroffen in het water waar 200 miljoen Amerikanen op vertrouwen. Je zou denken dat dat genoeg zou zijn om de EPA te rechtvaardigen om voorzichtig te handelen om die mensen te beschermen tegen aanzienlijke gezondheidsrisico’s, maar in Amerika wegen de winsten vandaag de dag veel zwaarder dan een paar duizend mensen die ziek worden en sterven vanwege de troep in hun water, of tienduizenden kinderen die neurologische schade oplopen. Chemische bedrijven als 3M verdienen miljarden aan de productie van forever-chemicaliën. Hoe durft de overheid haar autoriteit uit te oefenen om de burgers te beschermen als dit aandeelhouders schaadt? Bovendien kost het miljarden dollars om van die forever-chemicaliën af te komen. Wie gaat dat betalen, hè?

CleanTechnica lezers zouden zo brutaal kunnen zijn om te suggereren dat degenen die de vervuiling in de eerste plaats hebben veroorzaakt, moeten betalen om hun rotzooi op te ruimen, maar zo werkt kapitalisme niet in de moderne wereld. Winsten moeten in elk geval worden beschermd; mensen zijn vervangbaar. Kamala Harris en Tim Walz lijken te denken dat de balans niet in evenwicht is ten gunste van bedrijven en dat die situatie moet worden gecorrigeerd. Nog een reden om in november op hen te stemmen.