Dit artikel wordt gedurende de dag bijgewerkt en elke avond wordt er een bewerkte versie als nieuwsbrief verzonden. U kunt zich hier aanmelden.

Geen concrete sturing van de G20 op lastige financiële gesprekken

Gisteren stuurde COP29-president Mukhtar Babayev tijdens een persconferentie in Bakoe een roep om hulp bij het op gang brengen van financiële gesprekken naar de top van de G20-leiders in Rio de Janeiro.

“De wereld wacht om van hen te horen,” zei hij, eraan toevoegend “we willen dat ze duidelijke mandaten geven om deze tijdens de COP29 waar te maken – dit is hun kans om leiderschap te tonen.”

Terwijl Baku sliep, brachten de G20-leiders in Rio een bericht uit gezamenlijke verklaring over het aanpakken van alles, van honger tot kunstmatige intelligentie.

Maar het gedeelte over de financieringsdoelstelling van de COP29 was kort. “We kijken uit naar een succesvol New Collective Quantified Goal (NCQG) resultaat in Bakoe”, aldus het rapport.

“Wij beloven onze steun aan het COP29-voorzitterschap en streven ernaar succesvol te zijn onderhandelingen in Bakoe”, voegde het eraan toe.

VN-klimaatchef Simon Stiell merkte op dat de G20-leiders “een duidelijke boodschap hadden gestuurd naar hun onderhandelaars op COP29: verlaat Bakoe niet zonder een succesvol nieuw financieel doel”. “Dit is duidelijk in het belang van elk land”, voegde hij eraan toe.

Transitie van fossiele brandstoffen gesprekken die tijdens COP29 van de rand van de afgrond werden gered

Op de VN-klimaattop hadden sommige functionarissen en campagnevoerders gehoopt op meer steun. Reuters meldde gisteren dat het communiqué volgens twee diplomaten van plan was de vrijwillige bijdragen van ontwikkelingslanden aan de klimaatfinanciering te vermelden – een van de belangrijkste knelpunten in de COP29-financieringsbesprekingen waarin rijke landen de donorbasis willen uitbreiden. Maar dat haalde de uiteindelijke tekst niet.

De ervaren klimaatactivist Harjeet Singh beschuldigde de G20-leiders van een “grimmige mislukking”. Hij zei: “Hun herhaalde retoriek biedt geen soelaas voor de beladen COP29-onderhandelingen, waar we nog steeds een impasse zien op het gebied van klimaatfinanciering.”

“Zonder beslissende vooruitgang op het gebied van de financiering op de COP29 sturen we richting een catastrofaal temperatuurscenario, waarbij de meest kwetsbaren de ernstigste gevolgen zullen dragen”, voegde hij eraan toe.

Toch gaven enkele andere analisten een positievere kijk op de G20-verklaring. Andreas Sieber van klimaatcampagnegroep 350.org zei dat het niet kan worden omschreven als een “doorbraak”, maar dat het “ons een stap dichter heeft gebracht bij het bereiken van een akkoord over een financiële deal”, en noemde de steun van de leiders voor de financiële gesprekken “significant”.

Er was ook hoop dat de klimaatfinanciering uiteindelijk een impuls zou kunnen krijgen door de steun van de G20-leiders voor een belasting op de superrijken, waarbij in het communiqué werd opgemerkt dat “we zullen proberen samen te werken om ervoor te zorgen dat ultra-vermogende individuen effectief worden belast”.

Rebecca Thissen, Global Advocacy Lead bij Climate Action Network International, zei dat dit doel “een duidelijk pad biedt om de biljoenen dollars bijeen te brengen die nodig zijn voor klimaatactie en duurzame ontwikkeling”.

Het G20-communiqué erkent ook de noodzaak van een sterke aanvulling van de International Development Association (IDA), een zeer concessioneel fonds van de Wereldbank om de armoede aan te pakken, waarvan waarnemers zeiden dat Climate Home als inspiratie zou kunnen dienen voor gesprekken over klimaatfinanciering op de COP29.

“Gezien het feit dat het een fonds is voor ontwikkeling over de hele wereld en klimaatfinanciering ontwikkeling is, denken we dat dit een goed model zou kunnen zijn”, zegt Luca Bergamaschi van de Italiaanse denktank ECCO.

De schatkisten van IDA worden nu aangevuld – vooral door ontwikkelde landen, waaronder een recordbelofte van 4 miljard dollar die de VS aan de zijlijn van de G20 heeft gedaan als een van Joe Bidens laatste acties als president. Maar sommige grote ontwikkelingslanden dragen ook bij aan IDA, waaronder China, Zuid-Korea en Saoedi-Arabië.

De EU overweegt naar verluidt 200 tot 300 miljard dollar voor NCQG

De Europese Unie heeft geweigerd zich publiekelijk te laten informeren over de vraag hoeveel zij denkt dat de klimaatfinancieringsdoelstelling voor na 2025 (bekend als de NCQG) zou moeten zijn – meer dan een week na de COP29 hebben haar functionarissen nog steeds niet publiekelijk een bedrag voorgesteld.

Maar Politico meldt dat het intern cijfers bespreekt van tussen de 200 miljard en 300 miljard dollar per jaar in 2035. Dat is vergelijkbaar met wat waarnemers op COP29 Climate Home hebben verteld waar de EU over praat.

Bergamaschi, van ECCO, zei vandaag dat hij dacht dat een haalbare bovengrens voor wat overeengekomen kon worden 400 miljard dollar was – als de ontwikkelingslanden ervan konden worden overtuigd om in te stemmen met het uitbreiden van de lijst van contribuanten op een of andere manier buiten de ontwikkelde landen.

Uit een recent rapport van de VN, opgesteld in opdracht van de economen Vera Songwe, Nicholas Stern en Amar Bhattacharya, blijkt dat dit bedrag minstens 300 miljard dollar zou moeten bedragen.

Deze cijfers omvatten financiering verstrekt door overheden, particuliere financiering gemobiliseerd door overheidsinvesteringen en een deel van de financiering van multilaterale ontwikkelingsbanken. Dit zogenaamde ‘kerndoel’ zou een bestaand doel van 100 miljard dollar per jaar vanaf 2020 vervangen.

Dit zal waarschijnlijk deel uitmaken van een grotere, bredere NCQG die ook particuliere financiering en andere financieringsbronnen zal omvatten, en zal waarschijnlijk minstens 1 biljoen dollar per jaar bedragen.

EU-onderhandelaar Veronika Skolasztika Bagi (Foto door IISD/ENB | Mike Muzurakis)

Afrikaanse ministers: houd particuliere investeringen buiten de klimaatfinancieringsdoelstelling

Afrikaanse ministers hebben zich verzet tegen het idee om particuliere investeringen op te nemen in de nieuwe klimaatfinancieringsdoelstelling die op COP29 wordt besproken.

Ontwikkelde landen hebben gesuggereerd dat particuliere investeringen moeten meetellen voor de totale som van het nieuwe collectieve gekwantificeerde doel (NCQG). Het bestaande doel van 100 miljard dollar per jaar – dat in 2025 afloopt – omvat particuliere financiering die rechtstreeks gekoppeld is aan overheidsgeld.

Op de COP29 willen Afrikaanse landen dat ‘gemobiliseerde’ particuliere financiering bijdraagt ​​aan een financieringsdoelstelling van 1,3 biljoen dollar per jaar, maar zij betogen dat ‘marktrenteleningen’ en ‘exportkredieten’ moeten worden uitgesloten.

Ministers uit Zambia, Sierra Leone, Nigeria, Gambia en Angola zeiden dinsdag tegen journalisten dat het toevoegen van commerciële particuliere investeringen onaanvaardbaar is. Ze voerden aan dat Afrikaanse landen publieke klimaatfinanciering eisen als compensatie voor jarenlang onrecht veroorzaakt door landen die hun economieën hebben ontwikkeld met behulp van fossiele brandstoffen.

De Nigeriaanse minister van Milieu, Balarabe Lawal, zei dat hij het idee van het tellen van particuliere investeringen weigerde toen dit ter sprake kwam tijdens een gesprek met de Europese Unie, en zei tegen zijn collega’s dat “het niet gaat werken”. Hij vertelde Climate Home dat Afrika niet genoeg particulier kapitaal aantrekt en dat dit dus niet mag worden beschouwd als een kanaal voor het aanpakken van een kritiek probleem als de klimaatverandering.

De Nigeriaanse minister van Milieu Balarabe Abbas Lawal

“De particuliere investeringen in Afrika zijn zo klein dat ze onze problemen niet kunnen oplossen”, zei hij. Hij voegde eraan toe dat de toezeggingen van de ontwikkelde landen “moeten worden nagekomen”.

Rohey John Manjang, minister van Milieu, Klimaatverandering en Natuurlijke Hulpbronnen in Gambia, zei dat COP29 een duidelijk besluit moet nemen over klimaatfinanciering, en voegde eraan toe dat particulier geld “niet kan worden opgenomen in de uitvoeringswijze als het gaat om publieke financiering”.

Manjang zei dat er behoefte is aan een verandering in de financieringsaanpak om “de fouten van het doel van 100 miljard dollar te corrigeren” door te zorgen voor duidelijkheid over de contribuantenbasis en een implementatieplan dat “transparant, traceerbaar en uitvoerbaar” is.

Jiwoh Abdulai, minister van Milieu en Klimaatverandering van Sierra Leone, zei dat particuliere investeringen niet hebben gewerkt voor Afrika omdat er zoveel “hindernissen en wegversperringen” zijn bij de toegang tot Afrika.

Gezien het op winst gebaseerde karakter van particuliere investeringen, vertelde Abdulai aan Climate Home dat deze kunnen werken voor de infrastructuur, maar niet voor het aanpakken van aanpassingsbehoeften. Hij voegde eraan toe dat de ontwikkelde landen “klimaatschulden hebben opgebouwd” en dus uit eigen zak moeten betalen, want “als particuliere investeringen zouden werken, zullen we de COP niet halen”.

Augustine Njamnshi, technisch voorzitter van de Pan Africa Climate Justice Alliance (PACJA), zei dat hij blij was dat Afrikaanse belanghebbenden standvastig blijven. Hij zei dat artikel 9 van de Overeenkomst van Parijs, dat financiële kwesties behandelt, geen taal heeft over investeringen, maar zich richt op het mobiliseren van financiering uit publieke inspanningen – die, zo voegde hij eraan toe, in de vorm van subsidies zouden moeten komen.

“Wie komt er naar de COP om te onderhandelen over investeringen in hun land?” vroeg hij. “Als een land investeringen nodig heeft, zal het daarheen gaan en investeerders vinden. Hier onderhandelen we over klimaatfinanciering.” Hij vertelde Climate Home dat klimaatfinanciering door de ontwikkelde landen aan de ontwikkelingslanden moet worden verstrekt voor klimaatactie die zich richt op de prioritaire gebieden van aanpassing en verlies en schade.

De transitie naar fossiele brandstoffen is bij de G20 buiten beschouwing gelaten

Wat betreft de mondiale inspanningen om de uitstoot terug te dringen en schone energie te stimuleren, zeiden de G20-leiders dat ze “volledig het ambitieuze en evenwichtige resultaat onderschrijven” van de COP28 in Dubai vorig jaar, zonder expliciet de belofte te noemen die daar werd gedaan om “af te stappen van fossiele brandstoffen” op energiegebied. systemen.

Ani Dasgupta, hoofd van het World Resources Institute, zei dat het “ongelukkig was dat de G20 er niet in slaagde de belofte te herhalen om af te stappen van fossiele brandstoffen” – wat algemeen werd gezien als een historisch resultaat van de COP28-top.

Saoedi-Arabië was een van de belangrijkste blokkers van het taalgebruik over fossiele brandstoffen tijdens de G20, zo meldde de New York Times. Het olierijke koninkrijk heeft ook de transitietaal voor fossiele brandstoffen geblokkeerd op COP29, waar waarnemers tegen Climate Home zeiden dat Saoedische onderhandelaars “graag destructief waren”.

Het G20-communiqué vermeldt wel de COP28-belofte om hernieuwbare energie te verdrievoudigen en de energie-efficiëntie te verdubbelen. De tekst spreekt ook steun uit voor ‘technologieën met lage emissies’, wat in de uitkomst van COP28 werd geïnterpreteerd als fossiel gas.

De verklaring van de G20 lijkt zelfs ruimte te bieden voor de uitbreiding van andere fossiele brandstoffen, omdat zij steun uitspreekt voor “reductie- en verwijderingstechnologieën die in 2030 in overeenstemming zijn met de nationale omstandigheden” – manieren om te voorkomen dat de uitstoot van de verbranding van olie, gas en steenkool wordt teruggedrongen. vrijgekomen in de atmosfeer.

India, Indonesië en China hebben grote uitbreidingen van kolencentrales in de pijplijn, terwijl de VS verantwoordelijk zijn voor een derde van de geplande mondiale uitbreiding van olie en gas.

Champa Patel, uitvoerend directeur voor regeringen en beleid bij de Climate Group, zei dat de G20 brutaler moest zijn om een ​​terugval te voorkomen.

“Met de komst van president Trump zal deze taak moeilijker worden. Het is schandalig dat in 2024, wat nu al het warmste jaar ooit is, de grootste economieën ter wereld niet de waarheid kunnen zeggen: dat we fossiele brandstoffen nu moeten uitfaseren”, zei ze.

De olie- en gasterminal van Sangachal in Azerbeidzjan. (Foto: presidentschap van Azerbeidzjan)

Azerbeidzjan en de vermiste NDC

Voorafgaand aan COP29 zei de ‘Trojka’ van de COP-gastlanden 2023-2025 – de VAE, Azerbeidzjan en Brazilië – dat ze tegen het einde van dit jaar nieuwe nationale klimaatplannen (NDC’s) zouden opstellen in lijn met het mondiale doel om de opwarming van de aarde te beperken tot 1,5C.

De VAE sprong vlak voor COP29 als eerste, gevolgd door Brazilië, hoewel experts nog steeds discussiëren over de vraag of deze plannen daadwerkelijk in lijn zijn met 1,5C. Maar Azerbeidzjan – waarvan de president zijn olie- en gasreserves heeft omschreven als “een geschenk van God” – moet zijn NDC of een emissiereductiedoelstelling voor 2035 nog bekendmaken. Er is gespeculeerd dat dit zou kunnen gebeuren tijdens de COP van dit jaar op zijn grondgebied, die vrijdag eindigt.

Op vraag van Climate Home vertelde de minister van Landbouw van Azerbeidzjan dinsdag aan journalisten dat de NDC nu wordt afgerond. Maar hij en de hoofdonderhandelaar van het land, Yalchin Rafiyev, zeiden dat ze niet konden bevestigen wanneer het zou worden gepubliceerd.

“Het proces zelf is zeer complex”, zegt Rafiyev, eraan toevoegend dat het “aanzienlijke” gegevensverzameling en coördinatie tussen instanties vereist om een ​​“werkelijk tastbaar resultaat” te bereiken. “Voor ons is de kwaliteit belangrijker dan… haast,” zei hij, eraan toevoegend dat het werk aan de gang is.

In het kort…

Berlijnse chips in: Duitsland aangekondigd tijdens een ministeriële dialoog afgelopen dinsdag een nieuwe toezegging van €60 miljoen ($63 miljoen) aan het Aanpassingsfonds. Het fonds heeft geworsteld om zijn jaarlijkse doelstelling van 300 miljoen dollar sinds 2022 te halen en had op de COP29 vóór de toezegging van Duitsland een schaarse 61 miljoen dollar opgehaald. De nieuwe fondsen verhogen het totale bedrag tot ongeveer $ 124 miljoen.

Afval methaan belofte: Dertig staten – waaronder Brazilië en de VS – hebben een COP29-voorzitterschapsbelofte ondertekend om de methaanemissies uit organisch afval te verminderen. De landen hebben zich ertoe verbonden om in hun komende NDC’s sectorale doelstellingen vast te stellen om dat doel te bereiken. Het initiatief heeft steun gekregen van zeven van de tien landen die methaan uitstoten als gevolg van organisch afval. Het is de derde grootste bron van methaan, na landbouw en fossiele brandstoffen.